راهنمای مطالعه متن
نرده های پله از اجزای ضروری در طراحی ساختمان ها هستند که نقش مهمی در ایمنی و جلوگیری از سقوط افراد ایفا می کنند. بر اساس مقررات ملی ساختمان ایران (مبحث چهارم: الزامات عمومی ساختمان)، رعایت استانداردهای مشخصی برای ارتفاع نرده پله الزامی است. در ادامه مهمترین بندهای مرتبط با این موضوع شرح داده می شود:
حداقل ارتفاع نرده پله
- ارتفاع نرده پله از لبه کف پله تا بالاترین نقطه دستگیره باید بین ۹۰ تا ۱۱۰ سانتیمتر باشد.
- این محدوده ارتفاع برای اطمینان از دسترسی راحت تمامی افراد (از جمله کودکان و سالمندان) و جلوگیری از افتادن طراحی شده است.
استاندارد فاصله بین میله های نرده
- فاصله بین میله های عمودی نرده نباید از ۱۰ سانتیمتر بیشتر باشد.
- این قانون به ویژه برای جلوگیری از عبور سر کودکان یا گیر کردن اعضای بدن ضروری است.
مقاومت و مصالح مورد استفاده
- نرده ها باید از مصالحی با استحکام کافی (مانند فولاد، چوب مقاوم یا شیشه سکوریت) ساخته شوند.
- نرده باید توانایی تحمل حداقل ۱۰۰ کیلوگرم نیرو در هر نقطه را بدون شکستگی یا تغییر شکل داشته باشد.
نرده در پاگردها و طبقات
- در مناطق پاگرد و بالکن ها نیز ارتفاع نرده باید مطابق با استاندارد پله ها (۹۰ تا ۱۱۰ سانتیمتر) رعایت شود.
- در ساختمان های بلند مرتبه (بالای ۸ طبقه)، استفاده از نرده های با ارتفاع نزدیک به ۱۱۰ سانتیمتر توصیه می شود.
تفاوت ساختمان های مسکونی و عمومی
- در ساختمان های عمومی (مانند بیمارستان ها، مدارس یا مراکز تجاری)، رعایت حداقل ارتفاع ۱۰۰ سانتیمتر برای نرده ها الزامی است.
- در ساختمان های مسکونی، ارتفاع مجاز نرده از ۹۰ سانتیمتر نباید کمتر باشد.
بازرسی و جریمه های عدم رعایت
- عدم رعایت استانداردهای نرده پله در مراحل بازرسی شهرداری منجر به اخذ جریمه یا توقف پروژه می شود.
- نصب نرده های غیراستاندارد پس از تحویل ساختمان نیز مسئولیت قانونی برای مالک به همراه دارد.
نکات تکمیلی
- نرده ها باید فاقد لبه های تیز یا برنده باشند.
- در صورت استفاده از شیشه، الزاماً باید از نوع سکوریت یا لمینت باشد.
- در پله های پیچیده یا مارپیچ، ارتفاع نرده در تمام نقاط باید یکسان اندازه گیری شود.
رعایت این مقررات نه تنها ایمنی ساکنان را تضمین می کند، بلکه از مشکلات حقوقی در آینده جلوگیری می نماید. پیش از شروع هر پروژه ساختمانی، مشورت با مهندس ناظر مجرب توصیه می شود.
